Tea time

Het is bijna vier jaar geleden dat de Engelsen besloten het beter alleen te kunnen en uit de EU stapte. Het VK heeft het sindsdien economisch behoorlijk zwaar. Exportdaling van 38% in de eerste drie maanden na de Brexit: —--->5.280.000.000 minder pondjes die binnenkwamen. Vervolgens wist Truus in de zes weken dat ze aan het roer mocht staan, haar eilandje nóg verder te laten zinken. De pond devalueerde in no time als nooit tevoren En de beurskoersen van de britse toko's zo mogelijk nog harder. Allebei dingen die iedereen van tevoren al had voorspeld. Aju paraplu voor tante Truss. Nou hebben  die bolhoedjes het evenwel altijd beter geweten dan die kinkels op het vaste land, dus de Brexit must go on vonden ze in meerderheid. Niet meer trouwens! 

Toch, eerlijk is eerlijk, het is wel mooi hoe ze die spreekwoordelijke arrogantie combineren met hun algemeen erkende humor. In hun onofficiële volkslied 'Land of hope and glory' (sic) zingen ze zonder een spier te vertrekken: ".....God who made tea mighty, make tea mightier yet"